අහන්න අහන්න හරිම මිහිරියි...

පුංචි පුංචි වැහි බිංඳු වැටෙනා සීතලේ දුම් දමන කෝපි සුවඳ මැදින් අහන්න අහන්න හරිම මිහිරියි...

මීදුම් සලුවේ තුරු මල් උයනේ පියඹා යන්න එනවද..

යෞවනයේ මත් වූ දිනක කාටත් නොකියා මා සොයා ගියේ මගේ ආදරණීය ගුරුතුමියව..මගේ වෙනස ඇයට වටහාගන්න එක තප්පරයක්වත් ගියේ නැති උනත් ඇය නෙමේ වචනයක්වත් කිව්වේ..ඇගෙන් සමුගෙන එන්න විනාඩි කීපයකට කලින් මමම ඇයට ඒ ගැන කිව්වත් ඇය කලේ නිහඬව අහගෙන හිටිය එක විතරමයි..ඒ ඇයි කියලා ඇය වගේම මමත් දන්නවා උනාට බොහෝ අයට නම් ඒ හැසිරීම ප්‍රේහේලිකාවක්..

මිනිසුන් බිලි ගන්නා දිය සුලි

මිණි ඟං දෑලේ නිර්මාණකරු කියන්න උත්සහ කරන පණිවිඩය ඟං දෑලේ සැඟවී නොයන්න තිබුනා ඔහුට හැකියාවක් තිබුනා නම් (gossip ධනාත්මකව යොදා ගනිමින්) අනාගතය දකින්න ඔහුගේ නිර්මාණය ස්පර්ශ කරන බහුතර මිනිස් මනසේ ස්වාභාවය වටහාගෙන කියා මට සිතේ..

හිරු මඩලක් සේ කිරණ බෙදා දී...නුග සෙවනක් සේ සිසිල සදා දී...

දරුවෙකුට පිය සෙනෙහස කියන්නේ මහ මෙරක් වගේ..කුමන හෝ හේතුවක් මත ඒ අමිල සෙනෙහස තමන්ගේ ලෙයින් බිහි වූ දරුවෙකුට පුදන්න නොහැකි පිරිමියෙකුට පියා කියන නාමය භාවිතා කිරීමත් මට හිතෙන්නේ තමන්ගේ ඇට මිඳුළු හරහා දිව යන දරු සෙනෙහසින් දිවා රෑ තම දූ දරුවන් රකින පියවරුන්ට කරන අපහාසයක් කියායි..

අපි එකම රෑනේ කුරුල්ලෝ...

ඕනම කෙනෙකුගේ ජීවිතයට අම්මා, තාත්තා, සහෝදර සහෝදරියන්ගෙන් පසුව ලොකුම බලපෑමක් කරන්නේ යාලුවන්නේ.. එහෙම නේද.. ඉතින් මගෙත් එහෙම තමයි.. පුංචිම කාලේ නම් තෝරා බේරා ගැනීමක් තිබුනා කියලා කියන්න නොහැකි උනත් තේරෙන කාලෙක ඉඳලා (O/L කාලෙන් පස්සේ) ලඟින් ඇසුරු කරන්න යාලුවන් තේරීම ඉබේ උන දෙයක් නම් නෙමේ.. ඒ තේරිම් වලදි මම කලින් ලබපු අත්දැකීම්,වෙනත් අය ලබපු අත්දැකීම්,අවට පරිසරයේ දැකපු දේවල් වගේම කියවීමෙන් එකතු උනු දැනුමත් කලේ ලොකු වැඩ කොටසක්..(මම එක රටාවකට කොටු වී කියවන කෙනෙක් නම් නෙමේ..)

මම කවදවත් ආස සීතලට, ඔබ...

අර Frozen ෆිල්ම් එකේ Let it go කියන ගීතයේ එක තැනක කියවෙනවා සීතල මට කවදාවත් කරදරයක් උනේ නැහැ කියලා වැකියක්.. ඒ වගේම මට දැනෙන හැඟිම් කවදාවත් මට කරදරයක් උනේ නැහැ.. (අනිත් අයට නම් කරදරයක් උනු අවස්ථා ඕන තරම් ඇති, විශේෂයෙන් මට "ආදරය" කරන අයට) මම කැමතිත් හැඟිම් දැනෙනවට.. එතකොට විතරයි මට දැනෙන්නේ මම ජීවත් වෙන බව..

සුවඳයි මල් සුවඳ සේ.. මිහිරී මී පැණි වගේ..

මගේ ජීවිතයේ මෙතෙක් හමු වූ සියල්ලන්ම හමු නොවුවා නම් හොඳයි කියා මට සිතෙන්නේ නැත්තේ ඒ හැම කෙනෙක්ම අද ඉන්න මා නැමැති චරිතය හැඩ ගස්වන්න දායක වූ බැවිනි.. ඔවුන් හමු නොවුනා නම් මාද අද ඉන්නවාට වඩා වෙනස් කෙනෙකු වනු නොඅනුමානය..

දිලීප පොඩි පුතු සනීපයට නිදි...

"දිලීප පොඩි පුතු සනීපයට නිදි" කියන ගීතය මම ඇහුව දවසේ ඉඳලාම හරිම ආසාවෙන් ඇහුවත්, මීට අවුරුදු කීපයකට කලින් පරාක්‍රම කොඩිතුවක්කු කියන ලේඛකයා ලියූ, ක්රැලා කියන සංගීතමය නවකතාව කියෙව්ව දවසෙ ඉඳලා අහන්න හිතෙන්නෙම නැති ගීතයක්..අනිත් අයගේ හැඟිම් මගේ වගේම දැනෙද්දි,  මගේ ජීවිතේ එක අඩියක් පස්සට ගන්න මම පුරුදු වුනේ කවදා ඉඳන්ද කියලා නම් මට මතක නැහැ..

සිතුවිලි සිර නොකර ආගන්තුකව සිතට ආ ලෙසම පිට වී යන්න දෙමු ද...

ඔබේ දරුවන් ජීවිතය ගැන හෝ හැඟිම් ගැන හෝ කතා කරන විට කලබල වෙන්න එපා, බය වෙන්නෙත් එපා, තරහා ගන්නත් එපා.. එයාලා අවට පරිසරයේ ගොඩාක් දේවල් අපිට වඩා ඉක්මනින් දකිනවා, ඒ වගේම දකින දේවල් ගැන ඉන්නේ හරිම කුතුහලයකින්.. ඒ දකින දේවල් වලින් එයාලටම ආවේණික සිතුවිලි ගොඩාක් එයාලගේ මොළය නොනවත්වාම හදලා දෙන නිසා, ඒ සිතුවිලි හිර නොවී පිට කරන්න අපි ඉඩ හදලා දෙන්නම ඕන..

ගීයකින් කෙසේ කියම් සිතුම් ලයේ කිව්වට ගී වැල් ගොතලා බලමුද...

නෙලන්න බැරි අතු අඟ මල් මොටද පිපෙන්නේ, ලැබෙන්නේ නැති වස්තුවකට කිම සිත යන්නේ කියන පද ටික ලඟදි දවසක ඇහෙද්දි, මලේ මලේ ඔය නා මල නෙලා වරෙන් - අත්ත බිඳෙයි පය බුරුලෙන් තබා වරෙන් කියන පද මතක් උනත්, ඇදි ඇදි යන්න නදී රිදි තලාවෙ වගේ කාලය කවුලු දොරින් පැන යන හින්දම, සීතල දිය පිරි සුනිල විලක පිපුනු සුවඳ මලට දේදුන්නෙන් පියඹා එන, සමනලුන්ගෙන් මම ඇහුවෙ නැ කියන්න කවුද ඔබ කියා අහන්න උනිමි බල බලා කියා..

අම්මා....

අම්මා කියන චරිතය දෙස විවෘත මනසකින්  බලන්න, ඇයව ඇතුලතින් දකින්න ඔබට ඇරයුම් කරමින් මේ ගී වලට ඉඩක් වෙන් කරමි අද..

ඉපැදුනු දා මා හඬා වැටෙන්නැති

අම්මේ ඔබ හිනැහෙන්න ඇති

දෙතනේ කිරි දී මා සනසන්නැති

අම්මේ ඔබ හිනැහෙන්න ඇති...

බඩ ගා දණ ගා මා නැගිටින්නැති

වැටි වැටි යළි නැගිටින්නැති

අම්මේ ඔබ හිනැහෙන්න ඇති

මට නැගිටින්නට ඔබ අත දෙන්නැති

අම්ම මා සිප ගන්න ඇති

අම්මේ ඔබ හිනැහෙන්න ඇති

වන්දි ගෙවන්නට අද මට පින් නැති

බුදුන් වඳින ලෙස වඳිමි වැටී

ඔබ මතු බුදු බව ලබනු ඇතී....

දේශය + පාලනය = දේශපාලනය (ද)....

මොකද්ද මේ දේශපාලනය කියන්නේ

දේශය + පාලනය = දේශපාලනය (ද)

මොකද්ද මේ දේශය

මොකද්ද මේ පාලනය

දේශය කියන්නේ අපි මේ ඉන්න ලෝකය (ද )

එතකොට කාවද පාලනය කරන්න තියෙන්නේ මේ ලෝකේ සත්තුද, ගහ කොළද, ගංඟා  ඇළ දොළද එහෙමත් නැත්නම් කඳු වැටිද 

අකුරු මැකී නෑ කොළ ගැලැවී නෑ බොඳ වී නෑ සිතුවම්.......

පුංචි කාලේ හරිම සුන්දර මතකයන් අවදි කරවන මේ ජාතික  රූපවාහිනි තේමා ගීයත්, ස්වාධීන රූපවාහිනියේ තේමා ගීතයත්, මේ රට මගේ රට ගීතයත් මමයි මල්ලියි ඇහුවේ එකම පුටුවක ඉඳගෙන... ටික ටික ලොකු වෙන කොට පුටුවේ ඉඩ මදි උනාට එක් කෙනෙක්වත් පුටුව අත හරින්න ලෑස්ති නැහැ.. මතක විදිහට පුටුවේ දකුණු පැත්ත මල්ලිගේ,  වම් පැත්ත මගේ.. මම හැමදාම බැනුම් ඇහුවෙත් මගේ අත් අකුරු වමට බරයි කියලා....

පුස් වෙඩි නොවි නියම වෙඩිල්ලක් වෙන්න ඔබත් උත්සහ කරන්න..

මිනිස්සු ඇතුලේ ජිවත් වන මිනිස්සු මරා දමන්නේ මිනිස්සුන්මයි..එවැනි තැනකට මිනිසෙක් පත් වන්නේ කෙසේද... ඒ වගේම ඇයි මිනිස්සු කුනුහරුප එහෙමත් නැත්නම් අසභ්‍ය වචන කියන්න පෙළබෙන්නෙ අදහස් දැක්වීම් වලදි.. ඇයි සමාජගත වෙලා තියෙන්නේ අසභ්‍ය  වචන කියන අය තමයි "පොරවල්" කියලා.. මට නම් හිතෙන්නේ ඔවුන්ගේ ජීවිත වල ගත යුත්තක් නැහැ කියලයි.. නිකන්ම නිකම් පුස් වෙඩි..  

නොයෙකුත් පෞර්ශ දුර්වලකම් මනාව විදහා පෙන්වන මෙවැනි අවස්ථාවන් මට නම් පෙනෙන්නේ තමන් ජිවිතේ විඳපු කටුක අත්දැකීම් උගුරට හොරා බෙහෙත් බොන වෙලාවක් කියලා.. එහෙමත් නැත්නම් කට බොරු කිව්වත් දිව බොරු කියන්නේ නැ වගේ..  එහෙමත් නැත්නම් පුහුල් හොරා කරෙන් දැනේ වගේද..  එහෙමත් නැත්නම් බෙරේ ඇතුලත හිස් වගේ... සද්දේ විතරයි.. එවැනි අය සතුටක් ලබන්නේ මොන තරම් පසුගාමි ක්‍රමයකින් ද... අන් අයව නිකරුනේ පහත් කරමින්  විදහා දක්වන්නේ තමන්ගේම පහත් බව නොවේද...

කුරුල්ලනේ නුඹලා ගී හැදුවද හදපු ගී ගැයුවද... ..නුඹලාට ගී හදන්න ගයන්න මිහිරි හඬ ඉල්ලා හිටි ප්‍රේමණීය හඬ අද නිහඬ වුනත්..

තමා ලියූ පද වැල්ම නිර්මාණයට පාදක උනු අවට පරිසරයම කණපිට පෙරළා කාලෙන් කාලෙට තමන්ගේ හිතට දැනෙන හැඟිම් ගීයෙන් කවියෙන් එළි දක්වා තම හදවතේ තෙරපෙන හැඟිම් කාටවත් නොරිදවා පිට කරන්න උත්හස කරපු  අහිංසක මිනිසුන්ගේ ජිවිත බිලි ගන්නා නොමිනිසුනි..... නුඹගෙ හිත දැඩි උනේ කොහොමද නුඹ වැනිම තවත් මිනිසෙකු මරා දමන්න මෙතරම් කුරුරු ලෙස.. ඒ මිනිසා නුඹට කල වරදවත් පැවසුවාද නුඹ ඔහු මරා දමන්න මොහොතකට කලින් හෝ.. නුඹට ඉවසීමක් තිබුනේ නැද්ද ඒකටවත්...

තවත් දවසක අවසානය ද එහෙමත් නැත්නම් නව දිනක ආරම්භයද ...

අහස ගඟකට සමාන කරන්නේ මෙන්න මේ නිසා වෙන්න ඇති...

අහස් ඟං කුසින් බැසගෙන

මිහිමතට එම්ද කෙළෙසින

රැදී ඉන්නෙමි සැමදින අහස් ඟං කුසේ

දෙව්ලියක් ලෙසේ….