මං ආ මඟ නවතින්නම්...බිඳුවක් ඈතින් ඉන්නම්.....

ගියවර නිවාඩුවට කැන්බරා ගිය වෙලාවේ කැලෑබඳ ප්‍රදේශ වල නිදැල්ලේ ගැවසෙන කැන්ගරුවන් රංචුවක් දුටු අපට ඒ කැන්ගරුවන් ලඟට යන්න කලින් ලැබුනු අවවාදයක් වුනේ, ඒ සතුන්ට හොඳින් පෙනෙන ලෙස හිස පහත් කරමින්, සතුන්ගේ ඇස් දෙස කෙලින් නොබලා, ඒ සතුන්ගේ හැසිරිම් අනුකරණය කරමින් හිමින් ලං වී කලබල නොවි නිහඬව ඉන්නා ලෙසයි..

ඇයි මිනිස්සුන්ට ඇස් දෙකක් ලැබුනේ.....

මිනිසුන්ට ස්වාභාවිකවම ඇසීම ලැබී තිබෙන බැවින්, ඇසෙන හැමදේම ඔලුවේ පුරවාගනී.

මිනිසුන්ට ස්වාභාවිකවම පෙනීම ලැබී තිබෙන බැවින්, පෙනෙන හැමදේම තමන්ගේ කරගනී, මොකක් හෝ අඩු පාඩුවක් දකී.

මිනිසුන්ට ස්වාභාවිකවම හිතන්න පුලුවන් බැවින්, ඇසුනු පෙනුනු හැමදේම ඉතා ඉක්මනින් වැරදිකරුවන් කිරීමට පෙළබේ..

හිරු නම් බැස යන්න ඔන්න මෙන්න....

හිරු නම් බැස යන්න ඔන්න මෙන්න, ඒත් වළාකුළු මැව්වේ වචන වලින් ලියලා පැහැදිලි කරන්න බැරි තරමේ හරිම ලස්සන සිතුවමක්..හැම වෙලේම පොඩ්ඩක් ඉවසීමෙන් වැඩ කරන්න පුලුවන් නම් ජීවිතේ විඳින්න පුලුවන් කොයි තරම් වැඩ තිබුනත්...

දන්නවද දැන් ගින්දරට අත ඇල්ලුවාට මුකුත් වෙන්නේ නැහැනේ....

කාලෙකට කලින් උපේක්ෂා ස්වර්ණමාලී කියන ගැහැනියව 360 කියන දේශපාලන වැඩසටහන මෙහෙය වන තවත් ගැහැනියක් වන දිල්කා සමන්මලී ප්‍රශ්න කිරීමකට ලක් කරන හැටිත්, ඒ ප්‍රශ්න කිරීම වලට උපේක්ෂා කියන ගැහැනිය දෙන පිළිතුරු වලට උපහාසයෙන් හිනා වෙන, දෙවරක් නොසිතා ඇයට අපහාස කරන්න පෙළබුනු මිනිසුන් (ගැහැනු/පිරිමි) දැකපු මට හිතුනේ රූපවාහිනි නාලිකා මොන තරම් නම් සාර්ථකව (බහුතර ලාංකීය) මිනිස් මනස ග්‍රහණය කරගෙන තියනවා ද යන්නයි... වැඩසටහන අතරතුර දිල්කා සමන්මලී නම් ගැහැනියගේ මුහුණේ හැඟිම් ද නිහඬව කියවූ මට සිතුනේ රැකියාව බේරා ගැනීමට අමතරව ඇයත් එයින් කිසියම් වින්ඳනයක් ලබන බවයි..

ගීයකින් කෙසේ කියම් සිතුම් ලයේ කිව්වට ගී වැල් ගොතලා බලමුද...

නෙලන්න බැරි අතු අඟ මල් මොටද පිපෙන්නේ, ලැබෙන්නේ නැති වස්තුවකට කිම සිත යන්නේ කියන පද ටික ලඟදි දවසක ඇහෙද්දි, මලේ මලේ ඔය නා මල නෙලා වරෙන් - අත්ත බිඳෙයි පය බුරුලෙන් තබා වරෙන් කියන පද මතක් උනත්, ඇදි ඇදි යන්න නදී රිදි තලාවෙ වගේ කාලය කවුලු දොරින් පැන යන හින්දම, සීතල දිය පිරි සුනිල විලක පිපුනු සුවඳ මලට දේදුන්නෙන් පියඹා එන, සමනලුන්ගෙන් මම ඇහුවෙ නැ කියන්න කවුද ඔබ කියා අහන්න උනිමි බල බලා කියා..

එකෝමත් එක දවසක නෙමේ හරියටම අවුරුදු 7කට කලින් ඉපදුනු පුංචි පුතේ...

පුංචි පුතේ, ඊයේ පෙරේදා පහු වුනේ  ඔයාගේ හත්වෙනි උපන්දිනය, පුංචියට හිටපු ඔයා දැන් දැන් වඩාගන්නත් බැරි තරම් ලොකුයි.. පුතා මටත් වඩා උස යන දවසත් වැඩි ඈතක නෙමේ...

"බුදු හාමුදුරුවන් කියා ඇති දේවල් වෙනස් කරන්න අපිට බෑනේ.."

මිනිසුන්ව අභිබවා ගිය (සුපිරි) චරිත ආගම් වලින් මවා තියෙන්නේ ඇයි කියා සිතන විට මට සිතෙන්නේ, මිනිසුන් එකිනෙකා කෙරෙහි නොරිස්සුම් හැඟිම් වලින් වැඩ කරන නිසා කියලයි..

ඔබට "පින්" කරන්න(ම) ඕන කියා සිතුනු විට....

ඔබට "පින්" කරන්න(ම) ඕන කියා සිතුනු විට (බොහෝ විට ඔබේ සිතට යම් අසරණකමක් තනිකමක් දැනුනු විට එහෙමත් නැත්නම් දහදුක් විඳ මුදල් හදල් හොඳින් ගැවසෙන විටක) ඔබ වෙනුවෙන් වෙහෙසෙන (එක් දිනක් හෝ එක් තප්පරයක් හෝ) ඔබේ ආදරණීයයන් වෙනුවෙන් දිනක් වෙන් කර ඒ අයට විවේකයක් දී ඒ අය වෙනුවෙන් වෙහෙසෙන්න පුරුදු වෙන්න, කොහේවත් නැති ඔබේ ජීවිතය වෙනුවෙන් කිසිවක් නොකල අය වෙනුවෙන් වෙහෙසීම පසෙක තබා.

කූඹියෝ කන සහෝදරයාට ලියමි..

රැවටිලිකාර කුරිරු අතීතයක

සැඟවී ගිය  මිනිසුන්ගේ මිනිස්කම

සොයන්න හැකි නම් ඒ

මිනිසුන්ටම පමණි...

හැබැයි තරඟයෙන් මිදුනු

මිනිසුන්ට පමණි...

අළු යට සැඟවූ යොවුන්වියේ හැඟිම් නම් ගිනි කඳු තව දුරටත් සඟවමු ද.. නැතිනම් නිවා සිසිල් කරමුද..

යොවුන්වියේ හැඟිම් ගැන (පමණක් නොව පොදුවෙ හැඟිම් ගැන) සමාජයක් තුල බොහෝ විට කතා කෙරෙන්නේ කිසියම් වරදකාරි බවක් බලෙන් ඔබ්බවා මිස ඇත්ත ඇති සැටියෙන් දකිමින් නොවේ කියා මට බොහෝවිට සිතේ..

තම ජීවිතය ගැන කළකිරේ නම් අනුනට බර පටවමු ද....

ගිහි ජීවිතය කලකිරී (නො)කියා පැවිදි වන අය (ඉතාම සුලුතරයක් හැර) තම මරණය තෙක් යැපෙන්නේ කාගෙන් ද.. තම යැපීම ගිහි ජීවිතය ගෙවන අයට බලෙන්ම බාර දී නේද ස්වකැමැත්තෙන් හෝ අන් අයගේ බලපෑම් මත ගිහි ජීවිතය   අතහැර යන්නේ.. දැන දැනම  තවත් කෙනෙකුගේ දාඩිය මහන්සියෙන් තමන්ගේ යැපීම පවත්වා ගන්න නම් ඇයි ගිහි ගෙය අත හැර යන්නේ..

මතක සටහන් අවදි කරවන ගීයක් වැනි සියවන සටහන...

පෙර පාසල් වියේ සිට 5වෙනි වසර දක්වා නර්තනයට වැඩි දස්කමක් සහ ආසාවක් දැක්වූ මා හට 6 වසරේදි පාසැලට බාර දෙන්න පැමිණි පියා විසින් තෝරා දී තිබුනේ සංගීතය බැවින් එදා සිට 11 වසර දක්වා පෙරදිග සංගීතය හැදැරුවේ විභාගයට මුහුණ දිමේ අරමුණින් නම් නෙමේ මම.. කොහොමත් මම දෙයක් (හදවතින්) ඉගෙන ගන්නවා නම් ඉගෙන ගන්නේ විභාගයකදි දැනුම මැන බැලිමේ අදහසකින් නෙමේ.. හුදෙක් ඒ ඉගෙන ගන්නා දෙය රසවිඳිමේ හෝ එදිනෙදා ජීවිතයේදි භාවිතා කිරීමේ අරමුණින් පමණයි..

මිනිස්සු තෝරා ගත් එක් තැනක් හෝ කෙනෙක් වෙනුවෙන් පමණක් ඕනවටත් වඩා වෙහෙසෙන්නේ ඇයි ?

මිනිසා කියන්නේ පරිණාමිකවම තමන් වෙනුවෙන් ගොඩ ගැසීම පුරුදු කරපු කෙනෙක් මිනිස් ජීවය පවත්වා ගන්න.. අනිත් ඕනම පණ ඇති/නැති දෙයක්/කෙනෙක් තමන්ගේ පැවැත්ම වෙනුවෙන් යොදා ගන්න පසුබට නොවන කෙනෙක්.. එනිසයි මිනිසා කියන සතා තවම පැවැතෙන්නේ..