මම කවදවත් ආස සීතලට, ඔබ...

අර Frozen ෆිල්ම් එකේ Let it go කියන ගීතයේ එක තැනක කියවෙනවා සීතල මට කවදාවත් කරදරයක් උනේ නැහැ කියලා වැකියක්.. ඒ වගේම මට දැනෙන හැඟිම් කවදාවත් මට කරදරයක් උනේ නැහැ.. (අනිත් අයට නම් කරදරයක් උනු අවස්ථා ඕන තරම් ඇති, විශේෂයෙන් මට "ආදරය" කරන අයට) මම කැමතිත් හැඟිම් දැනෙනවට.. එතකොට විතරයි මට දැනෙන්නේ මම ජීවත් වෙන බව..

හැබැයි මිනිස් මොළය ගැන ටිකක් ගැඹුරට ඉගෙන ගත් දින පටන්ම වටහාගත් දෙයක් තමයි මිනිස් හැඟිම් කියන්නේ එක් පුද්ගලයෙකුට තනියම ඇති කරගන්න හැකි දෙයක් නම් නෙමේ.. මිනිසුන් මිනිසුන් අතර අන්තර්ක්‍රියාවකින් පමණයි මිනිස් හැඟිම් ඇති වෙන්නේ..

සාමාන්‍යයෙන් ආදරය කියා හඳුන්වන හැඟිම් වලට වහල් වෙන තැනින් ඈත් වෙලා ඉන්න තමයි මම හැමදාම උත්සහ කලේ.. කොටින්ම වෙන කෙනෙකුගෙන් මගේ හැඟිම් තෘප්තිමත් කරගන්නේ නැතුව ඉන්න වගේම මගෙන් වෙන කෙනෙක් තමන්ගෙ හැඟිම් තෘප්තිමත් කර ගන්න ඉඩක් නොදී ඉන්න.. මට හිතෙන්නේ හැඟිම් වලට වහල් වී හැදෙන බැඳිම් වලින් අන්තිමේ ඉතුරු වෙන්නේ දුකක් කලකිරීමක් විතරයි..

මම දකින ආදරය කියන වචනය ඇතුලේ සැඟවිලා තියන ප්‍රේමය විඳින්න පුලුවන් දැනෙන හැඟිම් දැනෙන බව සිහියෙන් වටහාගෙන බුද්ධියෙන් කෙනෙක්ව තේරුම් ගැනීමෙන් ඇති කර ගන්න අවබෝධාත්මක බැඳිමකින් පමණයි කියා තමන්ගෙම ජීවිතයෙන් කරලා පෙන්නපු කෙනෙක් මගේ තාත්තා...

වාසනාවකට වගේ යොවුන් වයසේ ඉන්න කාලේම අවට ඉන්න අයගේ ජීවිත දිහා බලාගෙන යන්න ඕන මාවත් වටහාගන්න හැකියාව මට තිබුනු නිසාම අර සමහර ගීත වල කියවෙනවා වගේ කා ගාවවත් ලතාවක් සේ වෙලී වළාවක් සේ අයාලේ ගිය හිතට රැකවරණය පතන්න ඕන කමක් එදා තිබුනෙත් නැහැ, අදත් නැහැ වගේම හෙටත් නැහැ.. ඒ උනාට මේ ගීතය නම් මිහිරියි කියා නොකියාම බැහැ වගේම සීත මිහිඳුම් තිර අතරින් විටින් විට පෙනෙන නිල් කඳු වලින් වට උනු කඳුකරයක ඉපදුනු හැදුනු මම කවදවත් ආස සීතලට.

ඒත් එක්කම ආදරණීය මිනිස්කම පිරිණු හැඟිම් දැනීම් දැනෙන, දැනෙන හැඟිම් සමාජයකට යහපත් ලෙස සංවරව හැසිරවිය හැකි, කතා කල හැකි රොබෝ කෙනෙක් නොවන   හදවත් සොයා ගැනීම මේ ලෝකයේ එන්න එන්නම අපහසු වීම ගැන ඔබට මොකද හිතෙන්නේ..